Inwoners van Schiedam zijn zwaar teleurgesteld over hun combiticket, blijkt uit rondvraag op straat door FC Kunst. Nadat het Stedelijk Museum Schiedam bekend had gemaakt dat het voor slechts vijftien euro combitickets gaat uitdelen, stonden koopjesjagers ervoor in de rij. Maar de deceptie is groot: “Hij is niet eens geldig bij de coffeeshop!” briest Wiebe Schillenkamp, die voor de Fair Play Casino in de Hoogstraat van het zonnetje staat te genieten.
“Ben ik mooi voor niks naar dat rare museum geweest”, zegt Lea Fuut als we haar voor de ingang van de Stof Studio Shop aanspreken. “Ik dacht dat er wel een pedicurebehandeling bij in zou zitten, of op zijn minst gratis steunzooltjes. Maar nee hoor, niks ervan.” Haar echtgenoot Freek die met een Aktiesport-tasje komt aanlopen, begrijpt er ook ‘geen drol’ van: “Het schijnt dat je ermee naar twee andere museums kan, maar wat heb je daar nou aan? Nee hoor, kunst is aan mij niet besteed. Tenzij het kunststof kozijnen zijn, waarom krijg je die er eigenlijk niet bij?”
Toch zijn er ook mensen wel blij met de combiticket. “Ik vind het een leuke actie”, zegt Felicity van Vliet, die net de Alles Moet Weg Winkel uitloopt. “Ik ben dol op voordeeltjes en betaal graag een beetje meer als je daar gratis extra’s voor terug krijgt.” Maar snapt ze wel dat de ticket alleen voor musea bedoeld is? “Huh? Dus je kunt er niet eens een gratis pakje Belinda-mentholsigaretten mee afhalen? Waar slaat dat op! Voor musea heb ik toch gewoon een Museumkaart?”
Op weg naar het station komen we Wiebe Schillenkamp nog een keer tegen. Hij heeft net bij Pas Op een tijdje zitten blowen. “Als het museum nou slim was geweest,” zegt hij, “dan hadden ze die muzak hier in het winkelcentrum op een cd’tje gezet, en die erbij gedaan als mensen een kaartje komen kopen. Kan je thuis nog even nagenieten van dat relaxte sfeertje hier, dat wil toch iedereen.”
op FC Kunst wil, “mijn vrouw weet niet dat ik hier ben.” Hans is door het persbericht misleid, vindt hij: “Bij het bepalen van mijn agenda loop ik zo veel mogelijk mijn pik achterna, dat is een principekwestie, ook als ik naar tentoonstellingen ga. Nou, hier knapt Tarzan wel een beetje op af.” Hans kijkt teleurgesteld naar zijn kaki pantalon, waarin inderdaad alleen de stijf gesteven plooien opbollen.
